Orkiestry

Koncert Inauguracyjny – The Deutsche Kammerphilharmonie Bremen

Deutsche Kammerphilharmonie Bremen

The Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, której dyrektorem artystycznym od 2004 r. jest estoński dyrygent Paavo Järvi, to jedna z czołowych orkiestr świata nieodmiennie porywająca słuchaczy swym wyjątkowym stylem wykonawczym.

Spośród licznych wspólnych dokonań zespołu z Paavo Järvi na uwagę zasługuje Beethoven Project, który dyrygent i orkiestra realizowali przez sześć lat. Ich interpretacje Beethovena zostały docenione przez słuchaczy i krytyków na całym świecie jako wykonania wzorcowe. Zespół elektryzował słuchaczy pełnym cyklem dziewięciu symfonii Beethovena w Paryżu, Tokio, Strasburgu, Warszawie, na Festiwalu w Salzburgu i na Beethovenfest w Bonn. Cykl nagrań dokonanych dla wytwórni RCA został entuzjastycznie przyjęty przez krytyków na całym świecie. Z równie pozytywnym odbiorem spotkały się uhonorowane licznymi nagrodami filmy TV/DVD dokumentujące Beethoven Project a wyprodukowane przez Deutsche Welle i Unitel. Niedawno orkiestra Deutsche Kammerphilharmonie Bremen uzupełniła cykl beethovenowski o nagranie Uwertur (październik 2014/RCA).

Po Beethoven Project Deutsche Kammerphilharmonie Bremen i Paavo Järvi równie udanie opracowali symfoniczne utwory Roberta Schumanna. W ślad za triumfami w Tokyo i Sankt Petersburgu, w 2012 r. cykle schumannowskie zostały równie entuzjastycznie przyjęte na Festiwalu Beethovenowskim w Warszawie oraz w wiedeńskim Konzerthausie. Trzecia i ostatnia płyta z cyklu obejmującego utwory Schumanna – IV Symfonia i Konzertstück na 4 waltornie – uzyskała prestiżowe francuskie wyróżnienie muzyczne Diapason d’Or. Również dokument TV/DVD na temat Schumann Project powstały we współpracy Deutsche Welle z Unitelem, telewizją arte i bremeńskim radiem został uhonorowany licznymi nagrodami.
Po Beethovenie i Schumannie przyszła kolej na Johanesa Brahmsa, którego utwory Deutsche Kammerphilharmonie Bremen postanowiła opracować w następnej kolejności.

Od wielu lat zespół pielęgnuje bliskie więzi muzycznej przyjaźni z tak uznanymi w świecie solistami i dyrygentami, jak Christian Tetzlaff, Maria João Pires, Viktoria Mullova, Hélène Grimaud, Janine Jansen, Igor Levit, David Fray, Hilary Hahn, Pekka Kuusisto, Martin Grubinger, Heinrich Schiff, Trevor Pinnock i Sir Roger Norrington.

W 2008 r. Deutsche Kammerphilharmonie Bremen otrzymała prestiżową nagrodę Deutscher Gründerpreis w wyjątkowej kategorii premiującej udane łączenie przedsiębiorczości z kulturą. W 2009 r. trzy z wydanych przez orkiestrę płyt zdobyły nagrodę ECHO Klassik. W 2010 r. Deutsche Kammerphilharmonie Bremen została uhonorowana Świadectwem Szczególnych Zasług przyznawanym przez Organizację Niemieckich Krytyków Płytowych za pełną dyskografię obejmującą repertuar od Bacha do Ruzicki. W tym samym roku Paavo Järvi otrzymał nagrodę ECHO Klassik w kategorii Dyrygent Roku za nagrania utworów Beethovena.

Deutsche Kammerphilharmonie Bremen jest orkiestrą-rezydentem hamburskiej Filharmonii nad Łabą oraz „Orkiestrą Roku 2016” niemieckiego radia Kultur.

Partnerzy Deutsche Kammerphilharmonie Bremen:

Etap III – Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus

OKPR Amadeus, fot. K. Babka

Pomyłki być nie może: Orkiestra Kameralna Polskiego Radia jest jednym z najwspanialszych zespołów naszych czasów.
The Gazette Montreal (Kanada)

Zespół należy do najlepszych światowych orkiestr tego typu, posiada wyjątkowe brzmienie, wspaniałe legato i niezrównanego dyrygenta w osobie p. Duczmal […]
The Independent, Londyn (Wielka Brytania)

Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus została założona w Poznaniu w 1968 roku przez Agnieszkę Duczmal. Początkowo działała pod patronatem „Jeunesses Musicales”, a później Poznańskiego Towarzystwa Muzycznego. Zdobycie przez Orkiestrę Srebrnego Medalu Herberta von Karajana w 1976 roku na Międzynarodowych Spotkaniach Młodych Orkiestr w Berlinie Zachodnim zaowocowało przekształceniem jej w 1977 roku w etatowy zespół Polskiego Radia i Telewizji, a następnie w Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia Amadeus pod dyrekcją Agnieszki Duczmal.
Do chwili obecnej roku Orkiestra pod jej batutą nagrała dla Polskiego Radia ponad 10000 minut muzyki obejmującej repertuar od baroku do współczesności i wykonała setki koncertów transmitowanych przez Polskie Radio. Zespół zarejestrował ponad 100 koncertów i programów dla Telewizji Polskiej oraz 5 godzin muzyki dla Télévision Française 1. Dla japońskiej TV NHK Orkiestra nagrała godzinną audycję wypełnioną muzyką polską. W dorobku artystycznym Zespołu znajduje się wiele prawykonań, m.in. pierwsze światowe nagranie Wariacji Goldbergowskich J.S. Bacha w opracowaniu J. Kofflera na orkiestrę kameralną.
Orkiestra współpracowała z  zagranicznymi radiofoniami, m.in: niemieckimi NDR, WDR, SFB oraz BBC w Londynie, CBC w Montrealu i radiofonią meksykańską, dla których nagrywała przede wszystkim muzykę polską.
W swoim dorobku Orkiestra posiada 50 wydawnictw płytowych. Prowadzi działalność koncertową w większości krajów europejskich oraz w USA, Kanadzie, Meksyku, Brazylii, Kuwejcie, Tajwanie i Japonii, współpracując często ze światowej sławy solistami, takimi jak: Maurice André, Martha Argerich, Patric Gallois, Steven Isserlis, Gary Karr, Kevin Kenner, Mischa Maisky, Jeremy Menuhin, Igor Oistrakh, Michala Petri, Alexandre Rabinovitch, Vadim Repin, Grigory Sokolov, Guy Touvron, Henryk Szeryng oraz wszystkimi czołowymi solistami polskimi.
Wśród najsłynniejszych sal koncertowych, w których występowała Orkiestra, należy wymienić Concertgebouw w Amsterdamie, filharmonie w Berlinie, Kolonii, Monachium i Petersburgu, lipski Gewandhaus, wiedeński Musikvereinsaal, Pollack Hall w Montrealu, Queen Elizabeth Hall w Londynie, mediolański Teatro alla Scala oraz Tokyo Opera City Concert Hall. Orkiestra regularnie bierze udział w licznych europejskich festiwalach muzycznych.

Agnieszka Duczmal – dyrygentka OKPR Amadeus

Agnieszka Duczmal, fot. K. Babka

Podejście Agnieszki Duczmal określa przede wszystkim jej wnikliwy i badawczy umysł, który nigdy nie przyjmuje muzyki i jej wzorców wykonawczych bezkrytycznie. Artystka kształtuje i różnicuje frazy w orkiestrze z uderzającą oryginalnością.

The Independent, Londyn (Wielka Brytania)

Jest zdecydowana i witalna, i porusza się jak płomień.
Wells Journal (Wielka Brytania)

Agnieszka Duczmal […] jest niezrównana w tworzeniu kolorytu orkiestry.
The Village Times (USA)

Najsłynniejsza polska dyrygentka urodziła się w rodzinie o tradycjach muzycznych. Studia dyrygenckie ukończyła w 1971 roku w Państwowej  Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w klasie prof. Witolda Krzemieńskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. W tym samym roku rozpoczęła pracę jako dyrygent asystent w Państwowej Filharmonii w Poznaniu, a następnie jako dyrygent w Operze Poznańskiej, w której przygotowała m.in. polską prapremierę opery B. Brittena Sen nocy letniej, premierę Rigoletto G. Verdiego oraz baletu Romeo i Julia S. Prokofieva.

Już w czasie studiów, w 1968 roku, założyła orkiestrę kameralną, przekształconą w 1977 roku w Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia i Telewizji, a następnie w Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia Amadeus. Od początku istnienia Orkiestry Agnieszka Duczmal jest jej dyrektorem i dyrektorem artystycznym.

Agnieszka Duczmal została laureatką I Ogólnopolskiego Konkursu Dyrygentów w Katowicach w  1970 roku. W 1975 roku uzyskała wyróżnienie na IV Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów Herberta von Karajana w Berlinie Zachodnim. Rok później wraz ze swą Orkiestrą zdobyła Srebrny Medal Herberta von Karajana na Międzynarodowych Spotkaniach Młodych Orkiestr w Berlinie Zachodnim. W 1982 roku otrzymała tytuł „La donna del mondo” (Kobieta Świata) przyznany przez Międzynarodowe Centrum Kultury Saint Vincent w Rzymie pod patronatem UNESCO i prezydenta Włoch za wybitne w skali światowej osiągnięcia w dziedzinie kultury, sztuki i działalności społecznej.

Agnieszka Duczmal prowadzi koncerty z orkiestrami symfonicznymi w kraju i za granicą. Jako pierwsza kobieta dyrygent wystąpiła na scenie mediolańskiego Teatro alla Scala.

Do chwili obecnej wraz z Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus nagrała 50 płyt, a dla Polskiego Radia ponad 10000 minut muzyki. Dla Telewizji Polskiej zarejestrowała ponad 100 koncertów i programów muzycznych, m.in. w cyklach „Stereo i w Kolorze” i „Goście Agnieszki Duczmal”, 5 godzin muzyki dla Télévision Française 1, a dla japońskiej telewizji NHK godzinny program z muzyką polską. Dokonała również wielu nagrań dla radiofonii niemieckich, belgijskich, BBC w Londynie, CBC w Montrealu, radia i telewizji w Meksyku oraz w Japonii. W jej dorobku artystycznym znajduje się wiele prawykonań, m.in. pierwsze światowe nagranie Wariacji Goldbergowskich J.S. Bacha w genialnej transkrypcji J. Kofflera na orkiestrę kameralną. Dla swojej Orkiestry dokonała transkrypcji wielu arcydzieł muzycznych, m.in. Obrazków z wystawy Modesta Musorgskiego oraz utworów kameralnych J. Brahmsa,  A. Brucknera, C. Debussyego, A. Dworzaka, St.Moniuszki, F. Schuberta, E. W. Korngolda, Sz. Laksa, P. Haasa. Dyrygentka proponuje publiczności ciekawe projekty koncertowe łącząc muzykę z baletem czy malarstwem. Od wielu lat prowadzi również w stałych cyklach koncertowych działalność promującą młodych utalentowanych polskich muzyków.

Agnieszka Duczmal odbywa ze swoją Orkiestrą wiele podróży artystycznych, występując ze światowej sławy solistami w prestiżowych salach koncertowych Europy, obu Ameryk, Afryki i Azji.

Agnieszka Duczmal była członkiem jury w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach muzycznych takich jak: Eurovision Young Musicians 2012, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Josepha Joachima czy Konkurs Kompozytorski im. Tadeusza Ochlewskiego w 2012 roku.

Katarzyna Budnik-Gałązka – altowiolistka

Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w  Warszawie w klasie skrzypiec prof. Mirosława Ławrynowicza, ad. dr hab. Andrzeja Gębskiego i as. Janusza Wawrowskiego oraz w klasie altówki prof. Piotra Reicherta. Obecnie zatrudniona na stanowisku asystentki w  klasie altówki prof. Piotra Reicherta na macierzystej uczelni. Odniosła sukcesy w licznych konkursach: 47. Międzynarodowym Konkursie im. Ludwiga van Beethovena w  Hradec (Czechy, 2008, I  nagroda), 15. Międzynarodowym Konkursie im. Johannesa Brahmsa w  Pörtschach (Austria, 2008, I  nagroda), 8. Ogólnopolskim Konkursie Altówkowym im. Jana Rakowskiego (Poznań, 2008, I  nagroda), Międzynarodowym Konkursie im. Maxa Rostala w  Berlinie (Niemcy, 2009, II nagroda), Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Maxa Regera w  Sondershausen (Niemcy, 2009, II nagroda i nagroda specjalna za najlepsze wykonanie suity na altówkę solo Maxa Regera) oraz IV Międzynarodowym Konkursie im. Michała Spisaka (Dąbrowa Górnicza, 2010, II nagroda i Nagroda Specjalna za najlepsze wykonanie utworu obowiązkowego). Jako solistka i kameralistka wielokrotnie koncertowała w Polsce oraz innych krajach Europy (Czechy, Austria, Niemcy, Francja, Rosja). W 2010 roku brała udział w projekcie Chamber Music Connects the World organizowanym przez Kronberg Academy, gdzie grała z najwybitniejszymi muzykami: Gidonem Kremerem, Tatjaną Grindenko, Yurim Bashmetem oraz Fransem Helmersonem. Występowała na wielu renomowanych festiwalach, w  tym na Muzycznym Festiwalu w  Łań- cucie, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Kameralnej ,,Muzyka na Szczytach” w Zakopanem, czy też Kammermusikfest Lockenhaus (za specjalnym zaproszeniem Gidona Kremera). Za wybitne osiągnięcia otrzymała stypendium Ministra Kultury i  Dziedzictwa Narodowego. Jest również stypendystką prestiżowego programu stypendialnego ,,Młoda Polska”.

Etap IV – Orkiestra Filharmonii Poznańskiej

Filharmonia Poznańska. Fot. K. Zalewska

Orkiestra Filharmonii Poznańskiej należy do grona najbardziej znanych i cenionych polskich orkiestr symfonicznych. Występuje w najważniejszych ośrodkach muzycznych w kraju i poza jego granicami. Zespół koncertował prawie we wszystkich krajach Europy. Uczestniczył w wielu znaczących międzynarodowych festiwalach muzycznych (m.in. w Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena, Wratislavia Cantans czy Bergen Festival). Od 1952 roku towarzyszy finalistom Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Jest także podstawowym zespołem symfonicznym festiwalu Poznańska Wiosna Muzyczna, często uczestniczy w prawykonaniach utworów współczesnych kompozytorów polskich i zagranicznych.

Z zespołem występowali światowej sławy dyrygenci, w tym m.in. Christopher Hogwood, Andrzej Borejko, Reinhard Goebel, Zdeněk Mácal, Sir Neville Marriner, Paul McCreesh, Stanisław Skrowaczewski czy Carlo Zecchi oraz soliści (m.in. Martha Argerich, Piotr Beczała, Rafał Blechacz, Helen Donath, Jean Fournier, Ida Haendel, Philippe Jaroussky, Sumi Jo, Konstanty Andrzej Kulka, Aleksandra Kurzak, Witold Małcużyński, Garrick Ohlsson, Dawid i Igor Ojstrachowie, Gerhrad Oppitz, Ewa Podleś, Maurizio Pollini, Samuel Ramey, Vadim Repin, Światosław Richter, Mścisław Rostropowicz, Artur Rubinstein, Maxim Vengerov, Wanda Wiłkomirska, Krystian Zimerman, Nikolaj Znaider).

Orkiestra FP ma w dorobku nagrania dla radia, telewizji oraz na płyty CD (m.in. dla Sony Classical, Polmusic, Wichtel Records, Polskie Nagrania, Muza, Largo Records, Dux, CD Accord, Naxos).

Od sezonu artystycznego 2007/2008 dyrygentem-szefem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej (istniejącej od 1947 roku) jest Marek Pijarowski, a pierwszym dyrygentem gościnnym tego zespołu – Łukasz Borowicz.

Marek Pijarowski – dyrygent-szef Orkiestry Filharmonii Poznańskiej

Marek Pijarowski. Fot. A. Hoffmann

Jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie dyrygentury Tadeusza Strugały. Kształcił się też pod kierunkiem Arvida Jansonsa i w słynnej Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu pod kierunkiem Karla Österreichera. Od 1980 do 2001 roku był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Wrocławskiej, w latach 2002-2005 dyrektorem artystycznym Filharmonii Łódzkiej i I dyrygentem Filharmonii Krakowskiej. Od sezonu 2007/2008 jest dyrygentem-szefem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej.

Łukasz Borowicz – pierwszy dyrygent gościnny Filharmonii Poznańskiej (od 2006 r.)

Łukasz Borowicz. Fot. Justyna Mielniczuk

Łukasz Borowicz jest absolwentem Akademii Muzycznej w Warszawie; tam też uzyskał tytuł doktora w dziedzinie dyrygentury. W latach 2005-2006 pełnił funkcję asystenta Kazimierza Korda w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej, a wcześniej (2002-2005) – asystenta Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej. W latach 2007-2015 był dyrektorem artystycznym Polskiej Orkiestry Radiowej. Laureat międzynarodowych konkursów dyrygenckich i wielu nagród artystycznych.